PUISI : KAMPUNG TUA

KAMPUNG TUA

Mentari Mulai Tidur

Raga tak lagi lentur
Kala Kuping menangkap bocah mendengkur
Dan desir air dalam alur bak sepur

Kampung Tua...
Di sana puluhan kambing mengembik
Di sela-sela pondok kuno epik
Hidung kami dihuni tengik
Sembari kantuk mulai berbisik

Kampung Tua...
Ubanmu mengumpan helai-helai hitam
Tongkat di tanganmu menambah kelam
Namun, riang berhilir salam
Menitik dalam helai sirih di talam

Kampung Tua...
Malam menyapamu dalam malangmu
Sirna sudah bayu bermain di daun bambu
Terbang jauh abu dalam tungku
Mencabut sukma dalam dentuman alu

Kampung Tua...
Dara dan bujangmu kini berkain panjang
Membalut jangkung mereka dalam juang
Resah melolong menanti luang
Untuk merajut Shalom tuan dan puan

Kampung Tua...
Akar-akar meringis menanti
Dalam gelap malam tak bertepi
Untuk mengecup kening peri
Dan menatap ksatria berdiri berseri

■《MST-04052018》■